|
Historia stylu jest dość krótka. Człowiek, dzięki któremu styl ten jest w tak dużym stopniu rozpowszechniony to Gichin Funakoshi. Urodził się 24 kwietnia 1868 roku w Yamakowa - cho, dystrykcie Shuri - stolicy Okinawy. Dziadkiem jego był Gifuku Funakoshi - ceniony nauczyciel konfucjanizmu. W związku z tym, że jego ojcem był nałogowy pijak, wychowaniem mistrza zajmowali się dziadkowie. Gichin Funakoshi był dzieckiem słabym i chorowitym.
W szkole Gichin miał serdecznego przyjaciela, którego ojciec - Yasutsune Azato był wielkim panem z rodziny Tonochi. Przyjaźń ta przywiodła Funakoshiego do domu Azato (cenionego mistrza karate na Okinawie), gdzie rozpoczął trening. Było to w roku 1888. W początkowym okresie nie przywiązywał szczególnej wagi do treningów, jednak po pewnym czasie zauważył, że jego stan zdrowia uległ poprawie. To było motywacją do bardziej wytężonej pracy na treningach. Ćwiczył nocami, a jego powroty były traktowane przez sąsiadów jako wyprawy do domów publicznych. Przez całe miesiące, pod okiem samego Azato udoskonalał kata, jako jedną z form, aby z czasem móc trenować u niemal wszystkich ówczesnych mistrzów karate na wyspie.
Mistrz Funakoshi
W 1891 roku na Okinawę przyjechał wizytator szkolny - Shintaro Ogawa, któremu zaprezentowano karate w wykonaniu Gichina. Występ był bardzo udany i musiał wywrzeć ogromne wrażenie, gdyż wizytator włączył karate do programu nauczania dwóch okinawskich szkół. Kolejnym znaczącym etapem w życiorysie naszego mistrza był udział w 1921 roku w wystawie w salach uniwersytetu w Ochanonizu w Tokio, gdzie prezentował zdjęcia wraz z opisami swej sztuki walki. Po zakończeniu imprezy otrzymał propozycję nauczania karate. W 1922 roku wydał swoją pierwszą książkę, co poprawiło nieco jego sytuację materialną. W 1936 roku wybudowano ze społecznych składek budynek przeznaczony do ćwiczeń karate (dojo) i umieszczono nad drzwiami napis SHOTOKAN. Należy to odebrać jako ukłon i uznanie za pracę trenerską naszego mistrza, gdyż słowo Shoto było jego literackim pseudonimem. Funakoshi prezentował olbrzymią sprawność aż do końca swych dni.
Zmarł 14 listopada 1957 roku. W świątyni Enaku - Ji stoi poświęcony mu obelisk, na którym oprócz imienia i nazwiska widnieją słowa "Karate ni sente nachi" - "Karate nie jest sztuką agresji".
|
